“เจ้าค่างแว่นแม่ลูกอ่อนกำลังพยายามโหนตัว

จากกิ่งไม้ต้นนี้ไปยังอีกต้นเพื่อหาลูกไทรมาประทังชีวิต

มันไม่ได้กินอะไรมาหลายวันแล้ว

และการโหนตัวจากกิ่งไม้ไปมาก็พาเอาเรี่ยวแรงของมันอ่อนล้าลงเรื่อย ๆ

“ลูกอ่อนเกาะติดแน่นอยู่บนหน้าอกเหี่ยวแห้งของมัน

น้ำนมที่เคยคัดแน่นเต็มเต้าก็เหือดแห้ง…

ไม่มีแม้แต่ให้ลูกได้ดูดกินประทังความหิวโหย

“หลายวันต่อมา…ขณะที่มนุษย์กลุ่มหนึ่งแล่นเรือออกไปในท้องน้ำอันกว้างไพศาล

เพื่อช่วยเหลือชีวิตสัตว์ป่าที่ติดอยู่ตามต้นไม้

พวกเขาได้พบเห็นเจ้าค่างคู่นี้เกาะอยู่บนยอดไม้ที่ยืนตายซากอยู่ไกลลิบ

“แต่เมื่อแล่นเรือเข้าไปใกล้ กลับเป็นซากแห้ง ๆ ของค่างตัวเมียที่เกาะติดแน่นอยู่บนต้นไม้

โดยมีชิ้นส่วนเล็ก ๆ ที่สันนิษฐานว่าเป็นลูกน้อยของมันหลงเหลืออยู่ที่บริเวณหน้าอก

“ซากค่างที่เหี่ยวแห้งจากการอดอาหารตาย

จนเห็นกะโหลกเบ้าตาโผล่ออกมาเป็นสีขาวโพลนเด่นชัด…”

ผมบันทึกสิ่งที่ได้พบเห็นกลางอ่างเก็บน้ำเขื่อนเชี่ยวหลาน จังหวัดสุราษฎร์ธานี เมื่อ 30 กว่าปีก่อน Continue reading “อพยพสัตว์ป่าเขื่อนเชี่ยวหลาน กับความล่มสลายของระบบนิเวศ” →