การหายสาบสูญของหลายคนที่มีความเห็นทางการเมืองแตกต่างไปจากรัฐบาลที่ก้าวขึ้นมาจากการรัฐประหาร

และสืบทอดอำนาจมาจนปัจจุบัน ไม่ใช่เรื่องใหม่

แต่เป็นเรื่องที่เคยเกิดขึ้นมาหลายครั้งแล้ว

เพราะเป็นวิธีง่ายและอำมหิตที่สุด ที่อำนาจมืดจะจัดการกลุ่มคนที่ไม่ใช่พวกตัวเอง

และบรรดาเผด็จการทั่วโลกก็นิยมแบบนั้น

โดยเฉพาะในยุคสมัยของฮิตเล่อร์ ที่กำจัดคนแบบตรงไปตรงมา อุ้มกันหน้าตาเฉย

Continue reading “เมื่อเด็กน้อยถูกอุ้มหายอย่างอำมหิต” →

ช่วงหลายเดือนที่ผ่านมา ผู้คนทางตอนใต้ของประเทศ

รวมถึงประชาชนในสิงคโปร์ มาเลเซีย และอินโดนีเซีย หลายแห่ง

ต่างประสบกับปัญหา

หมอกควันพิษกันถ้วนหน้า

Continue reading “หมอกควันพิษจากข้าวโพดสู่ปาล์มน้ำมัน” →

๑๔ ตุลาคม ๒๕๑๖ จากบันทึกของเด็ก ๑๒ ขวบ

พ.ศ. ๒๕๑๖ ผู้เขียนอายุ ๑๒ ขวบ

กำลังเรียนหนังสืออยู่ชั้นประถมปีที่ ๗ (ม. ๑ ปัจจุบัน)

โรงเรียนอัสสัมชัญ บางรัก เป็นปีแรกผู้เขียนเริ่มใช้สมุดเล่มเล็กจดบันทึกเรื่องราวต่าง ๆ ที่พบเห็นในชีวิตประจำวัน หรือ ไดอารี

และอีกเล่มหนึ่งเป็นสมุดขนาด ๘ หน้ายก สำหรับตัดแปะภาพเหตุการณ์สำคัญทางหน้าหนังสือพิมพ์ในช่วงเวลานั้น

สี่สิบกว่าปีผ่านไป ผู้เขียนหยิบสมุดบันทึกสองเล่มนี้มาปัดฝุ่น

ค่อย ๆเปิดทีละหน้าจากความกรอบของเนื้อกระดาษ อ่านอย่างละเอียด

และก็นึกแปลกใจ นึกขำ ๆกับสิ่งที่เด็กน้อยได้บันทึก

เพราะส่วนใหญ่เป็นการบันทึกเรื่องราวและทัศนะทางการเมือง

ในสายตาของเด็กชายผู้ได้ยิน ได้เห็น ได้รับรู้การเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญที่สุดในประวัติศาสตร์การเมืองไทย

Continue reading →

 

หลายปีก่อน  หากเราพิมพ์คำว่า

นกเงือก ค้นหาใน Google 

ภาพที่ปรากฏให้เห็นคือ 

ภาพนกทูแคน พอ ๆ กับภาพนกเงือก

เป็นการสะท้อนว่า ที่ผ่านมาคนไทยจำนวนมากยังไม่รู้จักนกเงือก 

และอาจจะรู้จักนกทูแคนแห่งทวีปอเมริกาใต้ มากกว่านกเงือกในเมืองไทย Continue reading “ปฏิบัติการไล่ล่างาสีเลือด” →

เหตุการณ์ครั้งสำคัญที่สุดครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์การเมืองไทย

คือ เหตุการณ์ 6 ตุลาคม 2519

การสังหารโหดนักศึกษาและประชาชนภายในมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

เวลานั้นผมอายุ 15 ปี เรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3โรงเรียนอัสสัมชัญ บางรัก  Continue reading “6 ตุลาคม 2519 กับข้าพเจ้า” →