บริเวณกำแพงทางออกอาคารพิพิธภัณฑ์ระเบิดปรมาณูนางาซากิ (Nagasaki Atomic Bomb Museum )

มีภาพถ่ายขาวดำเด็กชายแบกทารกไว้ที่หลัง

ได้ตรึงผู้เขียนให้หยุดดูนาน

ก่อนออกจากสถานที่จัดแสดงเรื่องราวความโหดร้ายของสงครามโลกครั้งที่สอง

ที่มีต่อชาวเมืองนางาซากิ จากการทิ้งระเบิดปรมาณูของทหารอเมริกัน เมื่อ 74 ปีก่อน Continue reading “รำลึกนางาซากิ คนตายเขียนไม่ได้ แต่คนเขียนได้ตายทั้งเป็น” →