ครั้งหนึ่งคุณสืบ นาคะเสถียร เคยเขียนบทกลอนว่า
“เสียงปืนที่ดังลั่น ตัวแม่นั้นต้องสิ้นใจ
ลูกน้อยที่แบกไว้ กระดอนไปเพราะแรงปืน
ฝืนใจเข้ากอดแม่ หวังแก้ให้แม่ฟื้น
แม่จ๋าเพราะเสียงปืน จึงไม่คืนชีวิตมา
โทษไหนจึงประหาร ศาลไหนพิพากษา
ถ้าลูกท่านเป็นสัตว์ป่า ใครเข่นฆ่าท่านยอมไหม
ชีวิตใครใครก็รัก ท่านประจักษ์หรือไม่ไฉน
โปรดเถิดจงเห็นใจ สัตว์ป่าไซร้ก็เหมือนกัน”
บทกลอนนี้น่าจะสะท้อนความรู้สึกของคนจำนวนมาก
เมื่อทราบข่าวสะเทือนใจว่า มีกลุ่มบุคคลผู้มีอิทธิพลเข้าป่าทุ่งใหญ่นเรศวร
ล่าเสือดำ และสัตว์อื่น ๆ อีกหลายตัว
ONETONION 