Category Archives: life

เถ่งไฮ่เป็นอำเภอเล็กๆ แห่งหนึ่งในเมืองแต้จิ๋ว มณฑลกวางตุ้ง ประเทศจีน มีประชากรประมาณ หลายล้านคน ปัจจุบันเถ่งไฮ่เป็นเขตอุตสาหกรรมสำคัญแห่งหนึ่ง ตุ๊กตาต่างๆ จากบริษัทผลิตของเล่นชื่อดังของโลกไม่ว่าจะเป็นตุ๊กตาบาร์บี้หรือตุ๊กตาของวอลต์ดีสนีย์ที่ส่งไปขายทั่วโลก ผลิตมาจากโรงงานในอำเภอเถ่งไฮ่แทบทั้งสิ้น คนไทยส่วนใหญ่อาจไม่รู้จักอำเภอเล็กๆ อย่างเถ่งไฮ่ แต่สำหรับลูกหลานชาวจีนที่อพยพเข้ามาตั้งถิ่นฐานในเมืองไทย น่าจะคุ้นหูกับชื่อนี้ดี คนจีนที่อพยพข้ามน้ำข้ามทะเลเข้ามาทำมาหากินบนแผ่นดินไทยในอดีต ส่วนใหญ่มาจากเมืองแต้จิ๋ว โดยเฉพาะจากอำเภอเถ่งไฮ่ซึ่งตั้งอยู่ริมทะเล

              อัสสัมชัญได้ชื่อว่าเป็นโรงเรียนเก่าแก่ที่สุดแห่งหนึ่งในประเทศ ก่อตั้งมาตั้งแต่ปีค.ศ. 1885  โดยบาทหลวงกอลมเบต์ชาวฝรั่งเศส โดยตั้งชื่อว่า College de L’ Assomption ด้วยจำนวนนักเรียน 33 คนมาจนถึงปัจจุบัน มีนักเรียนสำเร็จการศึกษามาห้าหมื่นกว่าคน จากเลขประจำตัวนักเรียนล่าสุด 58484               บาทหลวงกอลมเบต์ ข้ามน้ำข้ามทะเลมาจากแผ่นดินแม่ มาดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสอาสนวิหารอัสสัมชัญ บริเวณที่เรียกว่า บางรัก อันมีชุมชนชาวต่างชาติโดยเฉพาะชาวตะวันตกตั้งถิ่นอาศัยมาช้านาน และมีโบสถ์อัสสัมชัญเป็นศูนย์กลางในสมัยนั้น และต่อมาได้ริเริ่มก่อตั้งโรงเรียนอบรมสั่งสอนให้กับนักเรียนโดยไม่เลือกเชื้อชาติ ฐานันดร ศาสนา รวมถึงเด็กกำพร้าที่ไม่ต้องเสียค่าเล่าเรียน เมื่อวันที่ 16 กุมภาพันธ์ 1885 ซึ่งถือเป็นวันสถาปนาโรงเรียนอัสสัมชัญ

คนที่มีอายุยืนยาวมาจนถึง 90 ปี  ยังมีสุขภาพกายแข็งแรงและจิตใจแจ่มใสนับว่าหาได้ยากยิ่ง  โบราณถือว่าคนเหล่านี้มีบุญ เมื่อเร็ว ๆ นี้ลูกหลานและญาติสนิทมิตรสหายทุกรุ่น ได้ร่วมจัดงานฉลองครบรอบอายุ 90 ปีให้กับ ม.ร.ว.สายสวัสดี สวัสดิวัตน์  หรือป้าหน่อย ธิดาในหม่อมเจ้าศุภสวัสดิ์วงศ์สนิท สวัสดิวัตน์ และหม่อมเสมอ สวัสดิวัตน์ ณ อยุธยา

เคยมีคนบอกว่า “หมาทุกตัวล้วนต้องตาย แล้วก็มีคนถามว่า ทำไมหมาถึงเป็นสิ่งมีชีวิตที่อายุสั้นนักและต้องตายก่อนเจ้าของเสมอ มีคนตอบว่า เพราะหมาเข้ามาในชีวิตเพื่อสอนให้คน (เจ้าของ) ได้รู้จักกับความรักอันแท้จริง เมื่อทำหน้าที่เสร็จมันจึงจากไป ที่สำคัญคือ คนสามารถจะทุเลาความเศร้าที่หมาต้องจากไปได้ ด้วยการปลอบประโลมซึ่งกันและกัน  แต่หมานั้นหากเจ้าของต้องจากไปก่อน หัวใจของมันจะแตกสลายจนไม่สามารถทนได้ …” นานมาแล้ว หนังโรแมนติกเรื่องหนึ่ง มีประโยคอมตะที่ผู้คนจดจำได้แม่นยำว่า “หากจะรัก ต้องลืมคำว่าเสียใจ”

“ผมเกลียดทุกๆ นาทีของการฝึกซ้อม แต่ก็บอกกับตัวเองอยู่เสมอว่า อย่ายอมแพ้ จงอดทนไว้ แล้วค่อยไปใช้ชีวิตที่เหลือในฐานะแชมป์”

  “ออที เกอะ ตอที ได้กินจากน้ำต้องรักษาน้ำ ออก่อ เกอะ ตอก่อ ได้กินจากป่าต้องรักษาป่า” ภาษิตพื้นบ้านของชาวปกาเกอญอ เชื่อว่าจากนี้เป็นต้นไปทุกปีเราจะต้องได้ยินคำพูดว่า “ปีนี้อากาศร้อนและน้ำแล้งกว่าปีก่อน” ความแห้งแล้งของปีนี้ดูเหมือนจะทำลายสถิติความแล้งของปีก่อน เช่นเดียวกับความร้อนที่แผดเผาแผ่นดินไปทุกหย่อมหญ้า ภาพถ่ายการตัดไม้ทำลายป่าต้นน้ำบนภูเขาสุดลูกหูลูกตาเพื่อเปลี่ยนเป็นพื้นที่เกษตรบนที่ราบสูงยังมีให้เห็น การทำลายป่าก็ไม่ได้ลดหย่อนไปกว่าปีที่ผ่านมา แต่ในฝันร้ายก็มีฝันดีเสมอ แม่น้ำหลายสายแห้งเหือดเป็นทราย แต่แม่น้ำบางสายยังมีน้ำไหลตลอดปี