ตั้งแต่รัฐบาลชุดนี้เข้ามาบริหารประเทศต่อจากรัฐบาลเผด็จการ เราไม่เคยทราบเลยว่าหน่วยงานความมั่นคงของรัฐ

อันประกอบด้วยหน่วยงานมากมาย ตั้งแต่สภาความมั่นคงแห่งชาติ กองทัพ ตำรวจ ฯลฯทำงานแบบมีเป้าประสงค์อย่างไร

ทำเพื่อความมั่นคงของชาติ  หรือเพื่อความมั่นคงของรัฐบาลเท่านั้น

“ถ้าอ่านข้อความนี้จบ แสดงว่ามึงจ้องกูนานไปล่ะ”

ข้อความนี้เป็นสกรีนตัวอักษรใหญ่ชัดเจน ด้านหน้าของเสื้อยืดวัยรุ่นสีขาวตัวหนึ่ง แขวนขายอยู่บนหุ่นนางแบบในร้านขายเสื้อยืดแห่งหนึ่ง

ผู้เขียนอ่านจบแล้วอดยิ้มไม่ได้ พลางกวาดสายตาไปดูเสื้อยืดหลากหลายตัวอักษรในร้าน  เห็นข้อความน่าสนใจมากมาย สะท้อนมิติต่าง ๆ ของผู้คนในสังคม

หลายปีก่อน ผู้เขียนจำได้ว่า เมื่อเกิดการชุมนุมของผู้คนต่าง ๆในพื้นที่สาธารณะ ไม่ว่าจะเป็นการชุมนุมทางการเมือง หรือเทศกาลต่าง ๆ  อาหารรถเข็นขายดียอดนิยมอันดับต้น ๆประเภทหนึ่ง คือ ข้าวเหนียวหมูปิ้ง

จะไปชุมนุมที่ใด กลิ่นหมูปิ้งจะลอยมาก่อน พร้อมกับควันหอมกรุ่น

ช่วงเวลานั้นข้าวเหนียวหมูปิ้งขายดี จนมีเฟรนไชน์ชื่อดังหลายเจ้า พ่อค้าแม่ค้ารถเข็นเพียงแต่ไปรับหมูปิ้งที่เสียบไม้แช่แข็งไว้เป็นแพ็ก ๆ นำมาปิ้งย่างต่อ

ถามว่าทำไมต้องเป็นข้าวเหนียวหมูปิ้งที่ได้รับความนิยมมาก 

นานมาแล้วเคยอ่านประวัติเรื่องนกโดโด เคยได้ยินสำนวนคำว่า “dead as a Dodo”  ฟังแล้วยังงง ๆ

 จนกระทั่งมาตามหาความหมายแท้จริงกลางกรุงเวียนนา

สงครามแย่งชิงมวลชน ด้วยการโฆษณาชวนเชื่อ หรือเล่าเรื่องโกหก คือภารกิจสำคัญของผู้มีอำนาจทุกยุคทุกสมัย หากต้องการให้มวลชนอยู่ภายใต้การปกครอง และตัวเองสามารถครองอำนาจไปได้ตลอด

อดอล์ฟ ฮิตเลอร์ (ค.ศ. 1889-1945)ผู้นำแห่งพรรคนาซี แม้จะมีกองทัพเยอรมนีอันเกรียงไกร มีประสิทธิภาพมากที่สุดในโลกในสมัยสงครามโลกครั้งที่สอง ก็ยังให้ความสำคัญกับ เพื่อแย่งชิงมวลชนมาเป็นฝ่ายตัวเอง

ฮิตเล่อร์ใช้การโฆษณาชวนเชื่อ หรือเล่าเรื่องโกหกในฐานะที่ตัวเองเป็นนักพูด นักเล่าเรื่อง นักแสดง ตัวยง  จนทำให้มวลชนเยอรมนีที่ได้ชื่อว่า เป็นประชากรมีคุณภาพสูงในโลก มีการศึกษา มีเหตุมีผล สามารถคล้อยตามความคิดและการกระทำของฮิตเล่อร์ได้อย่างน่าสนใจ

โมธี ชไนเดอร์ ผู้เขียนหนังสือเกี่ยวกับ ”ประวัติศาสตร์การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ชาวยิว” เคยพูดว่า

” อดอล์ฟ ฮิตเลอร์ กลายเป็นนักโฆษณาชวนเชื่อ มันจะกลายเป็นอาชีพหลักของเขาไปตลอดชีวิต เมื่อปราศจากโฆษณาชวนเชื่อแล้ว เขาคงไม่อาจกลายเป็นบุคคลมีชื่อเสียงได้”

ผมมีบ้านอยู่ที่อำเภอเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่ ปลูกไว้กลางท้องนาร่วมสิบปีก่อน  และห่างจากบ้านไปประมาณหนึ่งกิโลเมตร มีป่าเล็ก ๆ ที่ชาวบ้านแถวนั้นเรียกว่า ป่าจอบ

ป่าจอบประกอบด้วยต้นไม้ขนาดใหญ่หลายร้อยต้นขึ้นอยู่บนเนื้อที่เพียงหนึ่งไร่กลางท้องนา เป็นป่าที่ไม่ได้ขึ้นเองตามธรรมชาติ แต่มีคนปลูกไว้เมื่อยี่สิบกว่าปีก่อน และให้ความร่มรื่นย์แก่ชาวไร่ ชาวนาแถวนั้นมาตลอด  เป็นที่พักผ่อน หลบแดดร้อน จากการทำงานกลางท้องนาแดดเปรี้ยง ๆทั้งวัน

เป็นป่าที่ไม่ได้เกิดจากความตั้งใจตั้งแต่แรก แต่สุดท้ายกลายเป็นความภูมิใจอย่างหนึ่งในชีวิต

ปีนี้ครบรอบ 30 ปี การเสียชีวิตของ สืบ นาคะเสถียร อดีตหัวหน้าเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าห้วยขาแข้ง เมื่อวันที่ 1 กันยายน 2533

หลายคนทราบดีว่า ท่านเป็นหนึ่งในตำนานของนักอนุรักษ์ ผู้ยอมอุทิศตัวเองเพื่อธรรมชาติอย่างถึงที่สุด แต่หลายคนคงไม่ทราบว่า ท่านเป็นข้าราชการผู้ซื่อสัตย์ต่อวิชาชีพ และไม่ยอมก้มหัวให้กับความไม่ถูกต้องทั้งหลายทั้งปวง แม้จะต้องขัดแย้ง ขัดคำสั่งผู้มีอำนาจ ซึ่งหาได้ยากยิ่งในยุคสมัยที่บรรดาข้าราชการจำนวนมากทำงานตามคำสั่งของผู้บังคับบัญชาโดยไม่ใส่ใจว่าเป็นเรื่องถูกต้อง เป็นเรื่องสุจริต ยุติธรรมหรือไม่ และไม่กล้าแสดงความเห็นใดๆ

ไม่นานมานี้ ผู้เขียนได้มีโอกาสไปค้นคว้าหาข้อมูลเก่าของโรงเรียนอัสสัมชัญ เพื่อจัดทำหนังสือสำคัญ  ในฐานะศิษย์เก่า จึงได้มีโอกาสเห็นภาพและเอกสารที่น่าสนใจมากมาย แต่ที่สะดุดตาคือ หนังสือขนาดใหญ่เล่มหนึ่งชื่อ

 Atlas-Geography of Siam. Atlas-Geographie du Siam. หน้าปกระบุว่า พิมพ์ครั้งแรกในปีค.ศ. 1925 เป็นภาษาอังกฤษ-ฝรั่งเศส และมีชื่อโรงเรียนอัสสัมชัญ เด่นหราอยู่กลางปก

หนังสือเล่มนี้ไม่ได้พิมพ์เมืองไทย แต่พิมพ์ในประเทศฝรั่งเศส โดยสำนักพิมพ์ Imprimerie de Montligeon Orne France

ในอดีตที่ผ่านมา มีข่าวหลายครั้งว่า รัฐบาลหลายยุคหลายสมัยมีความคิดจะย้ายเมืองหลวงออกจากกรุงเทพมหานคร ไปอยู่ต่างจังหวัด อาทิ นครนายก ฉะเชิงเทรา ฯลฯ ด้วยเหตุผลต่าง ๆนานา ไม่ว่าเรื่องของความแออัดของประชากร  หรือเหตุผลอื่น   แต่การย้ายเมืองหลวงไปที่จังหวัดเพชรบูรณ์ สมัยจอมพลป.พิบูลสงครามเป็นนายกรัฐมนตรี ในระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง

ดูจะเป็นเรื่องใกล้เคียงกับความเป็นจริงมากที่สุด หากไม่เจออุบัติเหตุทางการเมืองเสียก่อน

การย้ายเมืองหลวงไปเพชรบูรณ์ในครั้งนั้น ไม่ใช่แค่แนวคิดบนแผ่นกระดาษ แต่มีการปฏิบัติเป็นรูปธรรม สร้างเมืองอย่างจริงจังหลายอย่างทีเดียว

8 ปีผ่านไป คดีของบอส กระทิงแดง ที่มีหลักฐานชัดเจน จับผู้ต้องหาได้ กลับค่อยๆ คืบหน้าไปทีละนิด จนผู้ต้องหาหนีไปเมืองนอกแล้ว

ย้อนกลับไปเมื่อวันที่ 3 กันยายน 2555 เกิดคดีสะเทือนขวัญกลางกรุงเกี่ยวข้องกับทายาทแสนล้าน “นายวรยุทธ หรือ บอส อยู่วิทยา” อายุ 27 ปี หนุ่มนักเรียนนอกจากอังกฤษ ขับรถซุปเปอร์คาร์ เฟอรารี่ มาด้วยความเร็ว ชนรถจักรยานยนต์ขับขี่โดยดต.วิเชียร กลั่นประเสริฐ บริเวณหน้าปากซอยสุขุมวิท 49 จนเสียชีวิต

ปกติคดีขับรถชนคนตายโดยประมาท หากหลักฐานชัดเจน การทำสำนวนคดีส่งฟ้องศาลเสร็จไม่เกินหกเดือน แต่เหตุใดคดีนี้ผ่านไปแปดปียังคลานต้วมเตี้ยมนั้น บรรดาผู้คร่ำหวอดในวงการกล่าวตรงกันว่า ทีมทนายฝ่ายผู้ต้องหาพลิกตำราหาช่องทางกฎหมายอย่างเต็มที่

ไม่มีใครรู้ว่ามูลค่าการลงทุนเพื่อต่อสู้และพลิกคดีนี้มหาศาลเพียงใด และให้กับใครบ้าง

“ช่วงเวลาที่อัปยศที่สุดในประวัติศาสตร์กองทัพ คือตอนที่เราเล็งปืนใส่ประชาชนตัวเอง”

จากซีรียส์เรื่อง Destination survivor

หลายคนคงทราบดีว่า ช่วงที่ผู้คนอยู่บ้านติดต่อกันนานหลายเดือน จากผลกระทบของโรคระบาดโควิด -19  ผู้คนจำนวนมากหันมาดูรายการผ่านทีวีหรือออนไลน์กันมากขึ้น

รายการที่ได้รับความนิยมสูง เห็นจะไม่พ้นซีรีส์เกาหลี

ต้องสารภาพว่า ก่อนหน้านี้ผู้เขียนดูซีรีส์เกาหลีเพียงไม่กี่เรื่อง  กระทั่งช่วงโควิด มีโอกาสได้ดูติดต่อกันหลายเดือน

เรียกได้ว่า ซีรีส์จากค่ายตะวันตกที่เคยดูเป็นประจำตกอันดับ  กลายเป็นติ่งเกาหลีด้วยความสบายใจ