วันชัย ตันติวิทยาพิทักษ์  

ในปัจจุบันนี้ หน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับการจัดการน้ำทั่วโลกพัฒนาเทคโนโลยีและองค์ความรู้ในการเก็บรักษาน้ำหลากหลายวิธีการ แม้กระทั่งในพื้นที่ทะเลทราย ก็ยังสามารถเก็บรักษาน้ำได้โดยแทบจะไม่ส่งผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม แต่สำหรับไทย หลายครั้งที่เมื่อเกิดความจำเป็นในการหาแหล่งน้ำขนาดใหญ่ มักจะยอมแลกกับการสร้างเขื่อน สร้างอ่างเก็บน้ำขนาดใหญ่และยอมสูญเสียพื้นที่ป่าทางธรรมชาติไป

กรมชลประทานที่ก่อตั้งมานานถึง 120 ปี ดูจะมีวิธีการและเทคโนโลยีสำหรับการเก็บกักน้ำขนาดใหญ่แบบซ้ำซากไม่ต่างจากวิธีที่เคยทำมาหลายสิบปี คือ ‘การใช้พื้นที่ป่าธรรมชาติเป็นที่กักเก็บน้ำ’ เพราะตราบใดที่คิดว่า พื้นที่ป่าเป็นต้นทุนที่ถูกที่สุดในการก่อสร้าง ภาครัฐไม่ต้องเสียเงินค่าเวนคืนที่ดินหากมีเอกสารสิทธิ์ และป่าไม้ก็อยู่ในการดูแลของหน่วยราชการด้วยกัน เพียงขออนุมัติจากรัฐบาล ถ้าผ่านการเห็นชอบก็สามารถเริ่มดำเนินการได้  

การตัดไม้ทำลายป่าเพื่อแลกกับการสร้างอ่างเก็บน้ำ จึงดูเหมือนเป็นวิธีที่ง่าย ราคาถูก และสะดวกที่สุด

Continue reading “ป่าคลองมะเดื่อ กับความล้าหลังในการจัดการน้ำของประเทศไทย” →