ตาเลื่อนบ้า กับพลับพลึงธารแห่งเดียวในโลก

DSC_5858_resize_exposure_resize

พังงาในความทรงจำครั้งล่าสุดเกิดขึ้นเมื่อสิบกว่าปีก่อน

ผมไปเยือนเมื่อคราวเกิดเหตุการณ์สึนามิ

วันที่ 26 ธันวาคม 2547 มีคนตาย 3,000 กว่าคน

ตอนนั้นเดินทางมาที่อำเภอคุระบุรี แล้วลงเรือข้ามไปที่เกาะพระทอง

ไปเป็นอาสาสมัครช่วยเหลือพรรคพวกที่ประสบภัยอยู่ที่นั่น

 

ครั้งนี้ผมเดินทางไปอำเภอคุระบุรี ตามคำร่ำลือว่า

มีพืชน้ำชนิดหนึ่งซึ่งน่าจะเหลืออยู่ที่เดียวบนผืนโลกนี้

คือ พลับพลึงธาร Continue reading “ตาเลื่อนบ้า กับพลับพลึงธารแห่งเดียวในโลก”