เช้าวันหนึ่งช่วงปลายฤดูหนาว ผู้เขียนออกมาเดินเล่นบริเวณหน้าบ้าน
พลันได้ยินเสียงบางอย่างตรงพุ่มไม้ใกล้กับลำน้ำเล็ก ๆ เสียงดังขึ้นเป็นระยะและเห็นสิ่งมีชีวิตเคลื่อนไหวบนดิน
ผู้เขียนจึงแหวกพุ่มไม้ไปดูอย่างระวังตัว ภาพที่ปรากฏคืองูตัวหนึ่งกำลังกัดขาคางคกข้างหนึ่งตรงริมน้ำ และออกแรงลากขึ้นฝั่ง
ขนาดของงูใหญ่กว่าคางคกพอควร
งูออกแรงลากคากคกขึ้นมา แล้วค่อยๆเขมือบขาคางคกเข้าปากมากขึ้น คางคกออกแรงดิ้นสุดขีด
สะบัดตัวไปมาไม่ยอมให้ความตายค่อยๆคืบคลาน
ผู้เขียนมองดูด้วยความตื่นเต้น ไม่ได้คิดจะช่วยชีวิตคางคก เพราะคิดว่านี่คือธรรมชาติของสัตว์นักล่า
มนุษย์ไม่ควรทำตัวเป็นพระเจ้าไปตัดสินว่าจะช่วยหรือไม่ช่วยใคร
เราทำตัวเป็นแค่นักสังเกตการณ์เรียนรู้ชีวิตเหล่านี้เป็นบทเรียนอันมีค่ายิ่ง และปล่อยให้ทุกอย่างดำเนินไปตามธรรมชาติ
เลือดค่อย ๆซึมไหลออกจากตัวคางคก ด้วยแผลจากคมเขี้ยวงูที่ฝังลงบนขา คางคกดูอ่อนแรงอ่อนล้า
มันพยายามตะกายตัวออกจากปากงู แต่ไม่สำเร็จ เรี่ยวแรงค่อย ๆ หมดไป
งูค่อยๆเขมือบขาข้างหนึ่งจนจมหายไปในปาก
คิดว่าคางคกคงรอดยาก เพราะมันเริ่มหยุดนิ่งราวหมดกำลัง
งูค่อย ๆ ขยับปากเพื่อกลืนตัวคางคกตัวอ้วนให้มากขึ้น
คางคกไม่สนองตอบหรือดิ้นรนอะไรอีก บรรยากาศมีแต่ความเงียบไร้การต่อสู้ดิ้นรน
อาหารมื้อเช้าของงูสีน้ำตาลกำลังเริ่มบรรเลง
แต่ผิดคาด
ดวงตากลมคู่นั้นของคางคกยังคงเบิกตาโพลง ดวงตาสีดำดวงใหญ่ยังมีชีวิตชัดเจน
ระหว่างวินาทีความเป็นความตายของคางคก
การอยู่นิ่งดูเหมือนคือการเก็บแรงไว้สักพัก รวบรวมพละกำลังครั้งสุดท้าย รอคอยจังหวะเพื่อสู้กับการมีชีวิตให้อยู่รอด
ภาพที่เห็นติดตาคือ คางคกที่อยู่นิ่ง ๆ ได้สะบัดตัวอย่างแรงสุดขีดเพียงครั้งเดียวอย่างได้ผล ขาของมันหลุดออกจากปากงูทันที
และคางคกกระโจนลงน้ำด้วยความรวดเร็วแหวกว่ายหายวับไปกับสายน้ำ
ขณะที่งูทำเหยื่อชิ้นใหญ่หายไป เลื้อยลับไปในพงหญ้า
ผู้เขียนเฝ้าดูการอยู่รอดของชีวิตคู่นี้ด้วยความตื่นเต้น
เหตุการณ์เกิดไม่กี่นาทีแต่รู้สึกยาวนานเหลือเกิน
งูล่าคางคกเป็นอาหารเพื่อประทังชีวิต แต่คางคกดิ้นสุดขีดเพื่อเอาชีวิตให้รอด
เห็นความมุ่งมั่นในการเอาชีวิตให้รอดของสองตัว
ตัวหนึ่งออกแรงเพื่อล่าเหยื่อ
อีกตัวหนึ่งอยู่นิ่งเพื่อรอโอกาสรอดชีวิต
เห็นการอยู่นิ่งเงียบไม่ใช่การยอมจำนน
ความเงียบและการนิ่งเฉยจึงมิใช่ความพ่ายแพ้
แต่เป็นการรอคอยและสะสมพละกำลังเพื่อการต่อสู้ครั้งใหม่
เห็นดวงตากลมโตคู่นั้นที่ยังมีความหวังเสมอกับการต่อสู้เพื่อมีชีวิตอยู่
ขอมีเพียงลมหายใจ
ความหวังยังมีเสมอ
เป็นบทเรียนอันล้ำค่าจริงๆ
สำหรับการเริ่มต้นปีใหม่