ผมเป็นคนชอบดูพระอาทิตย์ขึ้น ไม่ว่าจะเป็นบนยอดดอย ริมทะเล

หรือในกรุงเทพมหานคร

ทุกครั้งที่มีโอกาส จะตั้งใจดู พระอาทิตย์ขึ้น

เป็นความมหัศจรรย์ของธรรมชาติที่เกิดขึ้นทุกวัน

บางวันมีธุระจำเป็นต้องขับรถออกจากบ้านแต่เช้าตรู่

หากโชคดีเมฆหมอกไม่มากเกินไป

จะเห็นพระอาทิตย์ดวงกลมโตสีส้มค่อย ๆโผล่ขึ้นมา

ผมจะมองดูพระอาทิตย์ด้วยความตื่นเต้น

ไม่เคยเบื่อ หลายครั้งถึงกับจอดรถข้างทางดูพระอาทิตย์

ดื่มด่ำกับบรรยากาศแสงสีเหลือง สีแดง สีม่วงของท้องฟ้า

ให้อาทิตย์อาบร่างสักสองสามนาที

ก่อนจะมุ่งหน้าไปทำงานต่อไป

 

ผมชอบดูพระอาทิตย์ขึ้น มีความสุขทุกครั้ง

ได้เห็นสิ่งสวยงามโผล่ขึ้นมากลางตึกระฟ้า

เหมือนกับได้เติมพลังชีวิตให้กับตัวเองในวันนั้น

อันที่จริง พวกเราคงทราบกันดีว่า

พระอาทิตย์เป็นแหล่งพลังงานสำคัญที่สุดของเรา

ทำให้สรรพสิ่งมีชีวิตทั้งหมดบนโลกมีชีวิตอยู่ได้

แสงอาทิตย์นอกจากให้ความอบอุ่นแก่สิ่งมีชีวิตแล้ว

แสงอาทิตย์ยังทำให้พืชเจริญเติบโตโดยอาศัยการสังเคราะห์แสง

พลังงานของแสงอาทิตย์จึงสะสมอยู่บนพืชทั้งหมดบนโลก

 

เมื่อสัตว์และมนุษย์ไปกินพืชเป็นอาหาร

  เกิดการถ่ายทอดพลังงานของแสงอาทิตย์

มาสู่มนุษย์ผ่านการกินพืช  และแม้แต่คนไม่กินพืช

ก็ได้รับพลังงานแสงอาทิตย์

ส่งผ่านสัตว์กินพืช อาทิ วัว ควาย หมู เป็ด ไก่ 

ที่เรานำมากินอีกต่อหนึ่ง

 

ฉะนั้นไม่แปลกหรอกหากจะบอกว่า

มนุษย์เรามีชีวิตอยู่ด้วยพลังงานของแสงอาทิตย์

แต่เราไม่ค่อยได้ซึมซับเอาพลังชีวิตจากดวงอาทิตย์

 

หากใครมีโอกาสได้ดูภาพยนต์ตุ๊กตาทองเรื่อง

The Curious Case of Benjamin Button  

นำแสดงโดยแบรด พิตต์และ เคท บลันเชตต์ 

มีฉากหนึ่งเมื่อพ่อของตัวเอกกำลังจะตาย 

ลูกชายถามว่าอยากทำอะไรเป็นครั้งสุดท้าย

พ่อขอร้องให้พาเขาไปที่ชายทะเลแห่งหนึ่งตอนเช้ามืด

เพื่อรอดูพระอาทิตย์ขึ้น

ทั้งคู่นั่งบนม้านั่งมองดูพระอาทิตย์โผล่พ้นจากขอบทะเลอย่างมีความสุข 

พ่อบอกกับลูกชายว่า

“ตื่นเช้าขึ้นมาได้ดูพระอาทิตย์ขึ้น

ถือเป็นความโชคดีของชีวิต”

ครั้งหนึ่ง ผมไปปีนภูเขาไฟบาร์ตู บนเกาะบาหลี

เพื่อรอดูพระอาทิตย์โผล่จากทะเลขึ้นมา

เราตื่นตั้งแต่ตีสามกว่า ๆ ถือไฟฉาย เพื่อรีบเดินขึ้นยอดภูเขาไฟ

แม้จะเหน็ดเหนื่อยแทบขาดใจ แต่พอเห็นแสงสีเหลืองทอง สีแดง สีส้ม

อาบไปทั่วขอบฟ้าด้านตะวันออก ความเหนื่อยถูกแทนที่ด้วยความปิติ

เห็นแสงแรกของพระอาทิตย์ค่อย ๆโผล่จากขอบฟ้าอย่างตระการตา

ส่องทะลุเมฆ ขับความมืดให้เป็นความสว่าง

วินาทีนั้นช่างเป็นภาพงดงามที่สุดในชีวิตครั้งหนึ่ง

 

แน่นอนว่าเราคงมองพระอาทิตย์ได้ในช่วงเวลานั้น ที่แสงยังไม่เจิดจ้าเกินไป

เพื่อน หลายคนผู้มีชีวิตอย่างเร่งรีบตลอดทั้งวัน เคยถามว่า

ทำไมชอบดูพระอาทิตย์ขึ้นจังเลย เขาบอกว่า

เคยดูสวยดี แต่ไม่ค่อยลึกซึ้งกับมันมากนัก

 

ผมบอกว่า เหตุผลหนึ่งของการมีชีวิตอยู่

คือการได้ตื่นขึ้นมาดูพระอาทิตย์โผล่พ้นขอบฟ้า

เฝ้าดูด้วยความเบิกบานและอิ่มเอิบใจ เหมือนกับการเติมพลังให้กับชีวิต

ก่อนจะมุ่งหน้าไปทำงานอย่างเหน็ดเหนื่อยตลอดทั้งวัน

ได้เห็นความงดงาม เห็นพลังและความยิ่งใหญ่ของธรรมชาติ

เปรียบเทียบกับความกระจิดริดของมนุษย์อย่างเรา

แต่ยังมีตัวตนและความอหังการ์อยู่ล้นพ้น

 

หากมีโอกาส ลองหยุดดูพระอาทิตย์ขึ้น

ไม่จำเป็นต้องรอไปดูตอนไปเที่ยวภูเขา

หรือชายทะเล เพราะพระอาทิตย์ขึ้นทุกวัน

บางครั้งแอบขึ้นตามซอกอาคารสูง

บางครั้งแย้มออกมากลางเมฆริมขอบฟ้า

อยู่ที่เราจะสังเกตเฝ้าดูอย่างจริงจังหรือไม่

ลองหยุดดูความงดงามดวงใหญ่กลมโต

ที่โผล่ขึ้นมายิ้มทักทายเราแต่เช้า

อาจจะพบพลังชีวิตของธรรมชาติ

และทำให้เราได้หยุดคิด พิจารณาอะไรบางอย่าง

ดวงอาทิตย์ลับฟ้าและโผล่พ้นขอบฟ้าได้ทุกวัน 

 แต่ชีวิตเราบางครั้ง

ไม่ยอมโผล่ออกมาจากด้านมืดเสียที